Os alcumes son nomes moi relevantes tanto no ámbito rural coma nos círculos máis achegados, debido ó seu carácter expresivo e a súa función denominativa. A pesar de seren fenómenos moi antigos cunha relación moi próxima ó nome propio, os alcuños forman parte dun rico patrimonio lingüístico en serio perigo de extinción, motivado por novos modos convivenciais fortemente influenciados polos ámbitos urbanos. Por conseguinte, este traballo ten como obxectivo estudar este tipo de apelativos, resaltando a súa importancia e contribuíndo á súa subsistencia a partir dunha recolleita na parroquia de Darbo, no concello de Cangas do Morrazo. Para iso, analizamos o concepto alcume dende un punto de vista teórico e práctico, dando conta da súa orixe, a súa evolución ó longo da historia así coma das características lingüísticas que o definen e unha posible clasificación desde o punto de vista semántico. O noso propósito é examinar as características fonéticas, morfolóxicas, semánticas e léxicas que caracterizan ós alcumes recollidos nunha zona cunha fala dialectal marcada en varios aspectos.